Bij het paard is de bouw van de moederkoek zodanig, dat gedurende de dracht er geen afweerstoffen tegen allerlei ziektes van de moeder aan het veulen worden doorgegeven. Een pasgeboren veulen heeft dan ook geen afweerstoffen tegen allerlei ziektes. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de mens en de knaagdieren waarbij al gedurende het verblijf van het jong in de baarmoeder deze afweerstoffen van de moeder via de moederkoek ontvangen worden.
Een net geboren veulen is dan ook een zeer kwetsbaar dier. Het veulen ontvangt zijn afweerstoffen via de biest (de eerste melk) van de moeder. Alleen de eerste 24 uur van zijn leven is het veulen in staat deze afweerstoffen uit de biest in zijn bloedbaan op te nemen (tussen 24 en 48 uur nog een beetje). Het is dan ook buitengewoon belangrijk dat het veulen snel na zijn geboorte begint met drinken.

Niet alleen voor zijn afweer is de voeding voor het veulen belangrijk, ook voor zijn energievoorziening in de eerste levensuren is voeding belangrijk. Een veulen dat de speen niet kan vinden, zal na een paar uur al zo uitgeput raken, dat de kans dat het hem daarna zonder voeding lukt ,steeds kleiner zal worden.
Een normaal veulen staat binnen 20 minuten na de geboorte en moet 2 uur na de geboorte gedronken hebben. Is het drinken na bijvoobeeld 3 uur niet gelukt, dan moet biest via de fles of via de maagsonde worden toegediend. Biest kan variëren van kleur en consistentie, van helder tot dik, van geel tot wit. Een normaal veulen heeft een cyclus van 5 minuten drinken en 30 minuten slapen.
Wanneer moet je je ongerust maken:Als de merrie veel biest lekt voordat het veulen geboren wordt Het veulen na de geboorte blijft liggen of lang achter elkaar melk zoekt bij de stalmuur dus geen biest binnenkrijgt Bestaat er twijfel of het veulen onvoldoende biest heeft binnengekregen, dan is het verstandig 26 uur na de geboorte de hoeveelheid afweerstoffen in het bloed te meten.
Mogelijkheden om de afweerstoffen op peil te brengen, als dit bij de moeder niet te krijgen is, kan door 2 liter biest van een andere merrie in te geven of een serum transfusie van een ander paard (niet de moeder).