Inleiding

Tekensoorten

In Nederland komt de Ixodus Ricinus teek veel voor. Zo’n 10% van deze teken is besmet met de Borrelia-bacterie, die de ziekte van Lyme veroorzaakt. De teek wordt op zijn beurt weer besmet door muizen en vogels (met name grondvogels, zoals merels). Of deze laatste dieren zelf ziekte van Lyme kunnen krijgen is (nog) onbekend.
De Dermacentor-teek lijkt zich permanent in ons land te hebben gevestigd. Deze teek kan Babesiose veroorzaken ook wel tekenkoorts genoemd. Deze parasiet nestelt zich in de rode bloedcel en veroorzaakt bloedarmoede, koorts, geelzucht en bloed in de urine. De tijd tussen besmetting en de eerste ziekteverschijnselen is 1 à 2 weken.
Een derde soort is de Rhipicephalus sanguines, afkomstig is uit de zuidelijke landen. Deze teek weet zich al jarenlang in Nederlandse woningen te handhaven. Hij kan voor honden gevaarlijke ziektes als Babesiose en Ehrlichiose overbrengen. Bij Ehrlichia wordt ook de rode bloedcel aangetast met koorts, sloomheid, slechte eetlust en bloedarmoede tot gevolg.

Besmetting door en bescherming tegen teken

Besmetting met teken treedt meestal tijdens het wandelen op. De volwassen teek zit in een struik of boom te wachten en laat zich vallen als er iets onder hem doorloopt, in de hoop dat hij op dat dier valt en zich kan vasthouden. De teek zuigt bloed en na deze maaltijd is een vrouwtjesteek in staat duizenden eieren te leggen. Volgezogen ziet een teek eruit als een erwt, terwijl ze er in niet volgezogen toestand als een klein zwart/bruin spinnetje uitzien.

Met het voorkomen van een tekenbesmetting kan een de kans op een nare ziekte verkleinen. Hiervoor kunnen pipetten voor in de nek (Frontline, Practic, Pulvex of Advantix) worden gebruikt. Ook zijn er tekenbanden beschikbaar (Scalibor/ Seresto). Een aangehechte teek sterft binnen een aantal uren en heeft daardoor onvoldoende tijd besmet speeksel uit te wisselen met uw dier.

Tekentang